ÖLÜM
bir asi rüzgar esti bu gece
söndü ruhumun sokak lambaları kırgınım yorgunum bin bir serdeniş içimde kalmadı zerre kadar direniş bir yıldız misali kayıyor gözlerim her nereye baksam aynı şeyi görüyorum belki sarhoşum titriyor vücudum etrafımı sarmış korkunç bir sukûn sorularım yanıtsız kalıyor her defasında birşeyler kopuyor zaman duruyor belki kabuslarım gerçeklerimi çalıyor kanım donuyor çektiğim azabın her safhasında aklımada gelmiyor değil sonsuz çaresizlik bilmem nasıl bir duygu acaba bensizlik sadece bir saniye sürdü tüm belirsizlik ÖLÜM’dü ÖLÜM’dü sadece bir nefeslik ADEM GENÇ |