BAK ARTIK
Olmuşum ben bu aşkın müebbeti sanığı
Bir yüce allah birde benim tanığı Yüreğimde kalan sanki bahar yanığı Sönmedi sönmeye benzemiyor bak artık Hoyratça yaşandı çabucak bu aşk bitti İnancımız kayboldu güvenimiz bak yitti El sözüne bakarak ta uzağa gitti Dönmedi döneceye benzemiyor bak artık Bu yaralı gönlümün içler acısı hali Kalmadı hiç umudu kalmadı hiç mecali Üstüme yüklediyi bunca yükü vebali Bölmedi bölmeye benzemiyor bak artık Kalp dediğin bu organ benziyor bak cama Bir kez kırıldımı tutmuyor artık yama O beni öldüreli yıllar oldu bak ama Gömmedi gömmeye benzemiyor bak artık Doldurdu bu gönlüme ateşi hiç sönmüyor İnanki bu İmdadın solmuş yüzü gülmüyor Kaç yıl geçti aradan hesabını bilmiyor Bilmedi bilmeye benzemiyor bak artık İmdat TÜRKEL:11/07/2014 |