ARİFE TARİF
Bir yaşam ki günün başlanılmasıyla belli,
Çocuk konuşursan derler bu olmuş deli, Hiç konuşmazsan dilsiz oldu derler belli, Göz görüyorken, arife tarif edene neylemeli, Bildiğim doğru deyip söylemek uygun değil, Bilmediğinde sus konuşulan önünde az eğil, Göz görüp dururken değiştirmek iş değil, Her şeyi bilirim demek yanlıştır başka değil, Bilmediğini sor, dinle, anla ve de öğren, Ağırbaşlı görsün hep öyle bilsin çevren, Gururlanarak kanatlanıp takarsan yelken, Her dediğin doğru olsa da olursun kaybeden, Bilgi vergi değildir her insana verilen, Azmet anlatılanları dinle birazcık öğren, Arife tarif gerek yok gidilen yol belliyken, Bütün gerçekler ortada anla hal böyleyken.. Ne çok konuş, ne de daima susan olma, Kendini kaybedene asla yolunu sorma, Çıkmazlara sokup kendini asla yorma, Aklın erdiği yerde düşün arife tarif verme, Konuşurken iyi düşün çıkan sözün nereye, Hiç ummadığın anda döner ansızın sineye, Boşuna kaptırma kendini kör nefis silleye, Aklını kullan tarif için başvurma serseriye, Bir gün diyerek bunca yılları düşünür yaşarsın, Bir hiç uğruna gururunu silkip aşağı atarsın, Yaptığın hatayı uzun zaman sonra anlarsın, Hiç tarife gerek yok arif ol kader dekini yaşarsın Sadece dostluk için bu sözler haddimi aşmadım Önce kendime son diğerine bakıp hepsini anladım, Dünya hali bu, kimseyi aşağılayıp kınamadım, İyi düşün, öyle yaşa bütün dertleri geçersin derim.. |