BİR ANNENİN DİLİNDEN
Yetmedi ömrüm kızım
İzin çıkmadı Azrailden Kurtulup ta gelemedim yanına Doya doya gezip Yaşayamadım seninle Sana yemekler yapıp Koyamadım önüne Oturup dertleşemedim Yalnız bıraktım seni Uzak diyarlarda Oysa hayallerim vardı Kızımla oturup deniz kenarında Baş başa güneşin batışını izlerken Yanında bir bardak çay eşliğinde Martıların süzülüşünü seyretmek Ve son kez Başını omzuma yaslayıp O güzel saçlarını okşamak... Son arzumdu Mürüvvetini görüp Torunumu kucağıma alabilmek Olmadı kızım olmadı Vakit tez geldi Ecel ertelenmiyor ki... Seni çok seviyorum kızım. |