ÖZ YİNEDE ÖZ!
Yalnızlık acı şarkı, onu söylemeyesin
Vefasızlık bir hırka, sakın giyinmeyesin. Ne özde sözümüz var ne sözlerde payımız Yok sahip çıkanımız, elden kötü dayımız. Yollar uzar gözlerde Kalbe hasret doldukca Vuran çok olur sen ki böyle garip oldukça. Acıda olsa lokma her rızk bize helaldir Ay dolunay da olsa,benim gönlüm hilaldir. Bir gün olur her bir yer, dün gibi eller bizim Birlik olur bu erler, o eski yerler bizim. Olur özde sözümüz, nice sözde payımız Hele bekle ki elbet Çalar bir gün sazımız. Yiğidim yok boş bir söz, Vatan yürekte bir öz Korkağa yürek gerek, yiğide iki çift göz. Bende sen, sende ben, bu yollarda bir gibiyiz Bir halkaya yapışıp, savaşıp ölmeliyiz. Yalnızlık acı şarkı, onu söylemeyesin Vefasızlık bir hırka, sakın giyinmeyesin. ............. K.Kurultay NOT: Bu şiir38 yıllık olup 3 Mayıs 1976 yılında Ben 10 yaşında iken ATSIZia ithafen yazdığım ve yazmamdan dolayı ilk okul öğretmenimden yediğim tokatın adıdır bu şiir. Atatürk cumhuriyetinin öğretmeni olan şahsın Mao ilkeleriyle Kominist manifestolara taptığı zamanların şiiridir bu şiir. |
yagmur oglum!
bugun tam bir bucuk yasindasin. vasiyetnameyi bitirdim, kapatiyorum. sana bir resmimi yadigar olarak birakiyorum. ogutlerimi tut, iyi bir turk ol.
komunizm bize dusman bir meslektir. bunu iyi belle. yahudiler butun milletlerin gizli dusmanidir. ruslar, cinliler, acemler, yunanlilar tarihi dusmanlarimizdir.
bulgarlar, almanlar, italyanlar, ingilizler, fransizlar, araplar, sirplar, hirvatlar, ispanyollar, portekizliler, romenler yeni dusmanlarimizdir.
japonlar, afganlilar ve amerikalilar yarinki dusmanlarimizdir.
ermeniler, kurtler, cerkezler, abazalar, bosnaklar, arnavutlar, pomaklar, lazlar, lezgiler, gurculer, cecenler icer(de)ki dusmanlarimizdir.
bu kadar cok dusmanla carpismak icin iyi hazirlanmali.
tanri yardimcin olsun!
çok fazla düşman nedir bu
YAĞMUR ATSIZ ŞÖYLE DEDİ:
Atsız Müslüman olarak tanımlanamazdı ama Şamanist mamanist de değildi. Onun bu mevzûdaki konumunu bence en iyi ‘lá-dînî’ olarak tavsîf etmek yerinde olur. Evet, ‘Semávî Dinler’le pek başı hoş değildi ama ‘tanrıtanımaz/ateist’ de değildi. Káinátı yaratan bir güce inansa da bu gücün káinátı yarattıktan sonra ‘olaylar’a müdáhale etdiğine inanmazdı. Öte yandan dindarlara saygı besler, lákin aynı saygıyı da onlardan beklerdi. Dîne saygısını Kur’an’dan bázı bölümleri aruz vezniyle Türkçeleştirecek kadar da belirginleştirirdi. Meselá İhlás Sûresi’nin onun diliyle Türkçe’si hálá ezberimdedir:
‘De ki birdir Tanrı/Başlangıcı yokdur, sonu yokdur/ Doğmaz ve doğurmaz/ Denk olamaz kimse ona’
Bir de şu var: Atsız Şamanizm ve Paganizmi, yáni genel olarak çok tanrılı dinleri daha ‘lirik/şiirsi’ bulurdu.(...)"
yani hocan tokat atmamalıydı ama kafatasçı olmak insan olana yakışmaz,şiir ufak bir çocuğa göre iyi