MAHŞERDE
Sonsuzluğun sahibi bu aleme ol dedi.
Muamma denen evren rabbim dedi eğildi. Gökyüzünde kapılar ardı sıra açıldı. Ademoğlu dediğin yeryüzüne saçıldı. Bu evrende melekler sıra sıra dizildi. Yaratana yalvarıp secde edip eğildi. Şeytan denen iblisse kibirlenip gerildi. Kötülüğü kuşanıp vesveseye sarıldı. Alemlerin sahibi sesimizi duy artık. Kul ızdırap içinde acısını sil artık. Emeksiz semerenin cezasını ver artık. Ağlayan çocukların gözyaşını sil artık. Karnı aç yatanların yüzü elbet gülecek. İnsanoğlu mahşerde bir gün hesap verecek. Kul hakkını yiyenler cezasını çekecek. Yaptığı kötülükler karşısına gelecek. Samsun / 07 Temmuz 2014 Doğan KAN |
Güzel yazılmış yazarını kutlarım.
Felsefik bir kelamı hak ediyor.
Şu şeytanın suçu nedir,insanlara baktıkça melun bile günahsız kalacak,
Cümlemizin mabudu bir öyleyse kimi kafir kimi Müslüman,
Meleklerin hocası ,CİN kökenli melun, iradesi yaratıcıdan bağımsız onun emirlerinden ve küllüyetinden bilinmez ve tahmin edilmez bir irademiydi.