Düştü son kale
Dağıldı ne varsa bütüne dair
Kuşatmalar bitti, Düştü son kale ... Şimdi, benim! uçsuz bucaksız gelecek Akıbeti belirsiz günler ve Pişmanlık dolu dünler. Sanki, Bir dilek ağacına her dilek için siyah kurdelalar bağlamaktayım. ...ve sonuncuyu iliştirdim aralarına Beklemekteyim. Ama neyi? Belki kurumasını tüm bekleyişlerimin, belki yazı yada baharı. Bir kara kış ayazıyla donsam da farketmez, Zira bir tepkisiz, uyuşuk hal içindeyim. |