BU ŞİİR BİZİM
Bir masaldan düşmüştük belki buluşmamıza
Belki eski bir sonda kaldı yalnızlığımız Bir gonca aşktık ya da açılmayı bekleyen Hüzünle sınanırken hayata yakalandık Şimşektik, fırtınaydık, dinmeyen korkulardık Sönmeyen bir ışığın peşini kovaladık Sustuk sabaha kadar bir aşkın kucağında Sabırla sınanırken umuda yakalandık Görmedik nasıl düştük, ne kadar hırpalandık Aklımızda ne kaldı, biz kimlerle harcandık Sessizce konuşurken bin özlemin koynunda Kederle sınanırken sevdaya yakalandık Düştük sonsuza kadar bir aşkın ocağına Acıyla sınanırken sevdaya uğurlandık |