Özü ve sözü olmayan yaşayandırO an Şaşkındım Nutku durmuş Bir candım Yanmış, Yakılmış canlar Karşısında Ayaklar altında Çiğnenen Kur’ an olunca Seyrettiğim Manzara yüreğime Bir hançer gibi saplanınca Zulmün ve şiddetin, Hiddet kusan nefislerin Vahşetiyle karşılaşmıştım Bir yaratılmışken İnsan olması beklenirken Hakça Yaşanmak elimizdeyken Hükümran olmak Şerik içinde bulunmak Nefse kölelik yapmak Ne hazin bir hakikatti Bu zulme ve vahşete Ses çıkartmayan Ruhu ve kalbi Olduğuna inanan Kim varsa zavallıdır Kendi nefsi için Mavera ve sevdasından Geçmiş bir feverandır Özü ve sözü olmayan yaşayandır… Mustafa Cilasun |