HAYALİN BİLE YOK
Ipıssız İstanbul un hayalet sokakları
Sen nerede nefesin bile yok Bir gariplik bir hüzün var içimde Gönlümün sokakları ıslak Yağmur gibi gözyaşlarım İçim dışım paramparça Umutlarım sönük Hayallerim yoksulun ekmeği gibi. Hasretlik dört yanımı sarmış Çırpınışım nafile Bir yer var ta ufukların ötesinde Uzanıyor tutamıyorum bir tanem Süzülüyor gözyaşlarım yıldızlara inat Gölgeni arıyorum sokaklarda Kaldırımlar küskün Kavuşmak duvara tırmanmak gibi. |