S U Ç L UŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1982 yılında üniversite son sınıftayız.Sınıf mevcudu on iki kişi .Yedi erkek beş kız.Sınıfta bir çoğu birbiriyle küs durumda,biraz da o günlerin ideolojik yaklaşımlarından kaynaklanmakta.Bunun üzerine ben bu şiiri yazdım.Arkadaşlara okudum,kesinlikle hiç bir arkadaşıma önce insan olduğumuz için ideolojik yaklaşmadım.O günkü koşullarda gülüp geçtiler.
Hata yapmayan kim var içimizde Suçlanınca atarız suçu size Kırılır mı dostluklar bir hiç için Çocuklar güler bizim halimize Suçlu benim desem katılır mısınız Suç samur kürkü olsa alır mısınız Bu günler bir daha gelmez bilirim Bu günleri bir gün anar mısınız Çiğnerim gururu ayak altında Dik dururum kendi ayaklarımda Bu yollar dikenli bunu bilirim Yarış var insanlığa giden yolda Aptal diyecekler bu duygulara Bir çift sözüm vardır gerçek dostlara Dün geldik bugün yolcuyuz hedefe Neleri bıraktık hatıralara |
Kaç kez kırıldık sıradaşlarla?
Kaç kez bir kuru simidi bölüştük.
Bazen küstük saatlerce
Bazen mücadele ettik ölümüne.
Oysa bir şiir gibiydi arkadaşlık.
Bir satırında tat bir satırında acı.
Oysa şimdi geride kalan onlarca hoş anı.
Saygılar ve tebrikler.