Çaresizliğin makus kaderi, kendi gerçekliğinde,
Boyunlar bükük, rüyalardan uyanır, aşklarında,
Zerre kin-nefret bulamazsın, seven yürek temizdir,
Yanlızca, hicran, hüsran doludur göz yaşlarında…


Eskisi gibi, daldan dala konan, şımarık gönlüm,
Tutuldu gözlerine de, onu aşktan, saymadın ki,
Hayalperest gönlümü, avutmak yerine, o gözlerle,
Beni baştan çıkardın, zulmünden de caymadın ki…


Aşk kapısından girememek, henüz takıntı halinde,
Sanki dış güçler tarafından gidişatı kontrol altında,
Neler olduğunu anlayabileceğimin, görünen şeyi yok,
Bütün bu olan bitenlerin hepsi, belki Tanrı katında…


Haftanın her günü, rutin olarak, o yola çıkışım var,
Kucaklayamadığım ve de alışamadığımı izliyorum,
Bunu bir ben bilirim, bir de yaradanım şahittir ki,
Ortamdaki stresi, ağıdı, fısıltı sessizliğinde gizliyorum…


Topukları döven, uzun saçlarından, suçlusun rapunzel,
Onlar, nefes kesen güzelliğine, dantel dantel fişlenmiş,
Cümlelerimin arzusu, hafif esintili yanaktaki gamzelere,
Kafa dağıtma, kendini dinleme, huzur bulma, işlenmiş…


Kadınların hazinesi, zengin, olgun ve bütünlük içindeki,
O gamzeler, sonsuz gençlik vaat ediyor, yaram iyileşiyor,
Nereye gitsem, bir çift kanat gibi yanımda beni takip eder,
Aşkın, zaten fener ışıklarının peşinde gidip, orada birleşiyor…


Sahip olunan bu güzelliklerden, gerçeklikte son nokta,
Mucizevi doğanın yaratıp, verdiği, infial yaratan, imajdır,
Cilalanıp, parlatılıp, birbirinden ayrıştıran simge, işlenmiş,
Ruhu törpüler, kanatır ve ağlayan gönül gözünde iki yaştır…


Bütün bu tutkularımı özleme kattım, hayal arkadaşım,
Güçlü karakterli, yumuşak huylusun, severim huyunu,
Oysa, sende ne ararken, neler gördüm-buldum dersin,
Aklımın ucundan bile geçmeyecek, kedi, fare oyunu…


Bu sene her zamankinden daha fazla beyaz yaprak,
Üzerlerine kazıdım, benim hayatımın münazarasını,
Daha ilk günden beri kendine hayran bırakan o kadın,
İçinde ukde kalmadan, okusun dedim, bu gönül yarasını…


Yıllardır bende biriken hikayeler, bu gün bir ömre bedel,
Nasıl ayarladın, bu gerçek tragedyanın, mayasını-ununu,
Yaşadığım zorluklarımın demetini, tek kalemde topladım,
Yazdım-çizdim, karaladım, ben de ki aşkın, hazin sonunu…


Omuzunun üzerindeki boşluğa hiç bakmadım, sana yönüm,
Ruhlarda birleşemesek te, nihayetinde vazgeçmediğim tensin,
Zorluklarımı büyüteçle görme, bekle, anlatır zamanın akışı,
Aşk nelere kadir, hayatımın aşkı, sen benim, “bi’tanem”sin!..



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
26.12.2014