Verin beni toprağa
Kuru bir dalım, ağacımda
Bir esecek rüzgârı bekler gibidir halim. Kolum kanadım kırık Beni bekler, Çatlamış toprak ananın kalbi. Üşümeyi unuttum dalımda. Essin’ de, koparsın soğuk rüzgârlar beni Yeşerecek bir dal değilim. Beni bekler, Çatlamış toprak ananın kalbi… Ne yağan yağmurlar Ne doğan güneş, yeşertmez daha beni. Sarardım soldum gayrı bir gül gibi Verin beni, toprağa, Çatlamış toprak ananın kalbi… 21 Haziran 2014-06-21 Antalya Ahmet Yüksel Şanlıer |