gecenin nabzı
atıyor yine sensiz..
Berlin´in caddeleri
altında olsada ayaklarımın,
ne fayda?
sessizlik ,karanlık
benim yoldaşımlarım..
sanma bitecek
güneşin doğmasıyla...

yalnızlıkları oynuyorlar
kalabalıklar..
dağ başında olmanın
bir özürü olabilirdi..
şimdi ise kayboluşluğun
başka bir şekli şemali..
atın beni son çare
vurdumduymazlıklara...

düşün
ki,bir dünya köşeli..
her dönüşünde
kanatıyor çaresizlikleri..
gel zaman git zaman
zamanı mechul..
yetmiyormuş gibi dört elle
yapışmış yakamıza...

ey
gözlerimin önünden
gitmeyen yar..
talihsizliklerin bankosuyum
ben..
yarınlara çelme takılmış gibi
duruyorlar karşımda..
ne gecem belli ne de
gündüzüm...

aslında demek istediğim
şu..
umutlar bir işe yaramıyorlar
sensiz..
düşün
ki,bir yağmur ıslatmıyor
ıslatmıyor..
ben ona yağmur diyebilirmiyim
ki?..
ben ona yağmur
diyebilirmiyim
ki?...

(Berlin 21.06.2014)

Talat Özgen