...KÖREBE...
Bir umuttu yaşadığım
Dudaklarından kalbime Bir yudum sevgiydi dökülen Selamsız Sabahsız Hoşçakalsız gitmeler olmasaydı Döndün işte Sürgün göçebe Kendi ilklimine Mihrabındaki yerinde oturuyorsun Görmezsin sen Kulaklarında duymaz Ellerin hissetmez Daldım işte gecenin karanlığına Karanlık şahit Her düşen yaprak yoldaş Ayın yüzü solarken âna Adımlıyorum hayatı vakitsiz Yaşamak körebe oynamak Yada bir siğara yakmak gibi Ateşliyorum Dumanını çekemiyorum içime... ______________ya tabe volim________________ 01/03/2014 |
İnsan ettiğini çeker.
Beğendim.
............................ Saygı ve Selamlar...