Sessiz şehir
Gece çökerken gündüzün üstüne
Oturmuş gündüzün köşküne Ses yok itiraz yok. Kaynaşmış geceyle gündüz birbirlerine. Şehir suskun Ve sokaklar sessiz Sessizce çekilmişler bir köşeye. Sokaklarda evlerde ışıklar yanmakta, Ve insanlarsa uyumaya hazırlanıyor evlerinde. Şehrin sessizliğini dinliyorum Gecenin geç saatlerinde Hem dinliyor hem geçmişi anıyor ve de hayaller kuruyorum Yalnızlığı yaşarken bu şehrin sessizliğinde Ve haykırmak istiyorum şehrin ıssız sokaklarına Yalnızlık benim kaderim mi diye. Gökyüzü petrol mavisinde Birkaç yıldız görünüyor petrol renkli mavinin içinde Ne çok olurdu yıldızlar bu aylarda Oysa benim memleketimde. Dilek mi tutmazdık, bu senin bu benim mi demezdik gökyüzüne bakarken Yıldızlar kum gibi kaynardı’ da bizim yerlerde.. Bu şehir bir başka Gecesi bile yas tutmakta şehrin gizlerinde İnsanlar sokağa çıkmaya korkar olmuş, Gecenin geç saatlerinde. Kefen giymiş ölü gibi bir sessizlik var şehrin her yerinde. Ve benim Uykum yok yalnızlığım var, gözlerimde 20 Haziran 2014-06-20 Ahmet Yüksel Şanlı er |