BOYUN EĞDİM KADERE
Semada yalnız gezen yıldızlar görün beni
Kalabalık içinde tek başıma kalmışım Unutamam yıllardır alnımdaki buseni Eski resmine bakıp hayaline dalmışım Nasıl geçti seneler farkına varamadan Çocuklar kadar şendik yoktu hiç bir tasamız Doya doya kolların boynumu saramadan Ne kurallar koyardık ne de vardı yasamız Nazar mı deydi bize ne oldu anlamadım Tam mutlu olduk derken ayrı düştük ikimiz Bilmem kabahat kimde sözünü dinlemedim Söylesene sevgili şimdi nerde biz kimiz Ne ummuştuk ne bulduk savrulduk köşe bucak Ne sen oldun çok mutlu ne ben erdim murada Yıllarca bekledim hep açmadın aşka kucak Ele mutluluk çıktı bize hüzün kurada El ele tutuşurken birden ayırdı kader Geceler dostum oldu sabaha dek ağladım Yerleşti yüreğime hiç terk etmedi keder Alın yazımmış deyip karaları bağladım Kadere boyun eğdim razı oldum her şeye Mutluluk dilemekden başka ne gelir elden Uzaklardan izledim cekilip bir köşeye İstesemde adını düşüremedim dilden HASAN YILMAZ |