“HOŞOĞLAN” GİBİ
Haşlanmış ayvadan, nesil türemez!
Kötülükten, saf iyilik üremez! Kalbe akan şelâleden, hiç kimse; Merhamet olmazsa, damla veremez !... Fakirin fakire, yardım bayrağı, Böyle öz millete, yoksulluk gelmez, Usta yetiştirse, hâlis çırağı, Her kim; O Ustanın, ismi silinmez... Toprağa ektikçe, elindekini, Hep artar, inanın; sefâlet gelmez, Kıskanıp da yıllandırsan, ekini, Kurda kuşa bile, bir hayır gelmez... Tutma, elindeki ilimi fenni, Saklama! Deme ki; bu, enson- yeni, Mutluluk alan, elinde değil; Göreyim: Ne kadar, verdiklerini?... Şaşma! Doğru yoldan, düzden eğriye, Şan şöhret, ne kalır sandın geriye, İsminle Ata’n bir, anılsın diye, Ne aldın?... Ne verdin?... “Hoşoğlan” gibi. Kadir Yeter. TRABZON. |
Şan şöhret, ne kalır sandın geriye,
İsminle Ata’n bir, anılsın diye,
Ne aldın?... Ne verdin?... “Hoşoğlan” gibi.
TEBRİKLERİMLE