kimse bilmez
bu sabah ki ilk kavgan perdelerledir.
kimse bilmez senin en iyi yaptığın iş tül perde ile güneşliği ayıklamaktır. kimse bilmez göbeğinin izdüşümünü ah o ne fırtınadır, ah o ne hüzünlü bir kumaştır? hangi çığlık bastırır, ah o ne hüzündür, hangi kumaştır? bendeki bu telaş ne böyle? duy beni ha! babam hiç bayramlık almadı. hiç bir bayramlık coğrafyaların kadar ipek değildir. ah o ne tesellidir, kimse bilmez. |Murat ERTAŞ |