Çok güzel şiir okudum ve yorum dinledim emeklere saygı tebrikler..

Nuray Çakmak tarafından 6/15/2014 8:38:45 PM zamanında düzenlenmiştir.

"İçerimde harlanan yangınıma kül döktüm
Ömrüme bedel olan sevdayı kalpten söktüm
Razı geldim kadere yazıma boyun büktüm
Pişmanım sevdiğime tövbe can bildiğime..."

Ve,birgün pişman olur bazı yürekler,bir zamanlar can dediğine...Şöyle der bir bilge "insan,insana can kadar yakın,cihan kadar uzaktır" diye...Çokça da haklıdır bilge...can dediklerimiz,birgün el olup gidiyor be üstadım...iki can iken,düşman kesilirler belki de...İşte bu can,benim son kalem...sığınağım...limanım...kanayan yaralarımın merhemi...küllerimden diriltecek nefes...can suyum...son umudum...sonsuz sevdam...dediklerimiz,bir bakmışız ki,yeminlerinin ve sözlerinin üstüne bir bardak su içip de çekip gitmişler...ya,layık olamadıklarından...ya sahip olamadıklarından o sevdaya...ya,emek verecek yürekleri,cesaretleri olmadığı için ruhlarında...ve,çeker giderler...veya,bizler kül dökeriz sevdaların üstüne...

tebriklerim,nedametin...tövbenin avazlarını mısralara sarmalamadaki ustalığınıza ve tercüman olmanızaydı bir daha sevmemeye tövbe edenlere...selam ve saygılarımla üstadım...