Haziran Yorgunluğu
saçlarım dağınık
acılarım tırmanıyor yarınlara ölümü kokladım kaldırımlarda gözyaşlarım değdi puslu camlara üstüme çöktü haziran yorgunluğu hayat sanki umut dağı acısı çeker dibine güneş sıcak içim üşür umut yok hayaller örtüşür hep yarınlara bulutlar ne garip rüzgar ne garip ölüm çökmüş çoktan geceye resimlerde gördüğüm umut nehri bulanık san ki kan rengi ağlıyordu haziran yorgunluğum dört yanım mevsim yığınağı hayat ne garip ölüm ne garip üstüme çöktü haziran yorgunluğu... Hüseyin YANMAZ 12/06/2014 |