Sahipsiz Ülkemin KARANLIĞI
Akşam karanlığında ülkemin
Vurulurum sırtımdan Yere yığılırım Ağlarım acılı bir annenin gözlerinde Serilir yere umutlarım bir bir Dilimden ,düşümden ,inancımdan vurulurum Çocuğunu kaybetmiş bir anne olurum Dicle olurum karanlık ruhlara akarım Temizlenir belki KANGRENLEŞEN vicdanlar Biraz ASİ olurum Savrulurum diyardan diyara Oyuncağını kaybetmiş bir çocuk olurum Ağlarım hayallerimde ,rüyalarımda Sen sahipsiz ülkemin toprağında Yeşeren bir fidansın Ve yeşerecek umutların Ağlama çocuk Ağlama Sen ağlarsan bütün aydınlıklar söner Boğulurum Tahir YILDIZ |