DÖNENCE
Yorgundu gözleri
Ve kumsala yazamadıkları da vardı belki Gülerken ağlaması Ağlarken gülmesi Kesinlik kazanmış hiçbirşey yoktu Ne yazarken Ne söylerken Ne de bahaneler ararken Zamanın heybesinde onun için bişey yokmuş gibi Sevdalar yasak Aşklar tuzakmış gibi hep Duvarları da vardı tabi Görünmeyen ama yüksek Yolları vardı kendince Belki doğru Belki de yanlış İnançları vardı Umutları Belkide birinin ellerine ihtiyacı.. Sanki bir bulut yazmıştı gözlerine Ve hiç gitmeyecek gibi Hiç yağmayacak gibi Hiç bitmeyecek gibi Her nefeste Her dokunuşta varmış gibi.. BİLAL YÜKSEKTEPE |