Artık çekilme vakti diyor...Yar... Her gün İçim acıyor Hangi lahzayı Düşünsem Sızım başlıyor Çocukluğum Gençliğim Aklıma gelince Hüzün başlıyor Ruhumun Hicran damlaları Gözyaşım olarak Satırları ıslatıyor Kelimeler Sanki Hazırda bekliyor, Kendiliğinden Her nasılsa geliyor Bu sahneleri Yazarken Düşünmek bile Kifayet etmiyor An sanki tazeleniyor Öteler Kimi bekliyor Hevesler Derdest olup Sukuta çekiliyor Umut bile Kar etmiyor Hazan vakti Suhuletiyle Bana sesleniyor Ey can Hesap vakti diyor Sonra Sessizliğine çekiliyor Yerde ki yaprakta Yapraksız dalda, Kurumuş ağaçta Suya hasret suda Sualler kalbime Usulca sesleniyor Hicaz bir eser İmdadıma yetişiyor Gözler nemleniyor Hissiyatım derleniyor Yeter artık Çekilme vakti diyor... Mustafa Cilasun |