Çentik atılan eşik,
Daha dün benim doğduğum beşik,
Defne yapraklarıyla dolu,
Buram buram umut kokan,
Ellerimle bilinçsizce yakalamaya çalıştığım,
Geçiverdi göz açıp kapayana dek,
Ana kucağına bile doyamadım,
Defne yapraklarının kokusu geçmedi tenimden,
Anacığım hala kokumdan tanır


ne kolaydı değil mi?
ana kucağında,
ağzımızda aanamızın memesi
boncu boncuk terleyen alnımız
ve anamızın
ağıtsı nennileri...

büyümesek dediğimiz o günlerde
nasılda can atardık büyümeye...

baba giysilerini
anne aksesuarlarını giyinmek bizi
ne hoş duygulara iterdi.
büyümek çok zordu
zaman geçmek bilmezdi...

siz defne yaprağı kokarmışsınız
ben biraz tezek...
aşağı yukarı türkiyer gerçeği bu zaten...

ama böyle hüzünlü bir hayatı
böyle güzel dizelere dökmekde bir hüner ister doğrusu...

ben öyle güzel şeyler aldım ki bu şiirden...
geçmişi yad etmek bile güzel.
ellerinize sağlık
ve saygılarla birlikte
sonsuz< teşekkürler....