Ne kadar derine inersen in,
İstersen düzeyler de ara,
Gözlerinle kaşınan varya,
Ben deki görünmez yara…


Gözlerinden, sürgün yedim,
Kayıp gittin ellerimden sen,
Yalnızlığım yetmedi bana,
Issızlığımda boğuldum ben…


Şok ve hayret nasıl söylenir?
Onu yaşadım inan gözlerinde,
Hayalin nedir diye sor bir defa,
Göz göze uyumak dizlerinde…


Dudakların üzerime süzüldü,
İzin ver aşkın nefesini alayım,
Odaklanıp huzur dolu gözlerine,
Türlü türlü hayallere dalayım…


Bahar-yaz gelse de hep aynı,
Gün bin işkence, bin zulüm,
Aşk bahçemde senden başka,
Güller açmadı ki gülüm…


Kış rüzgarı kadar soğuksun,
Bir ılık esinti yok yüreğinde,
Ata binerken hani düşersin ya,
Hep kayıp düştüm eğerinde…


Korkar oldum, dünlerimle bu gün,
Yürek mezun olmadı mektebinde,
Tüm sorularına yanıt arar oldum,
Bu gönlün her gecesi, her deminde…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

04.06.2014