Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sessiz Çığlık
İsmail Güçtaş
5,0 / 2 kişi ·2 beğenme · 2 yorum · 892 okunma
Sessiz Çığlık
Benim babam, senin babanı dövemezdi belki,
Ama, Annemi zaman zaman döverdi... Çünkü annem, Benim annem, Babamınsa eşiydi! Çünkü annem, Yuvasının dişi kuşuydu Kanatları tâ kökünden koparılmış Benim annem, Bir kez çıktıktan sonra, Baba ocağının kapısı, Sonsuza dek üzerine kapanan, Bir daha da kolay açılamayan, Kadınlardandı... Belki de bu yüzdendir, Kavga etmeyi bilmeyişim. Ve yine bu yüzdendir, On iki yaşımda, Babam, bir soğuk mart gününde, Annemin hıçkırıkları arasında, Öldüğünde, Sevinmekle ağlamak arasında kalıp, Yine de ağlamayı seçişim... İsmail Güçtaş |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sessiz Çığlık şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
İsmail Güçtaş
14 Haziran 2014 Cumartesi 00:19:32
Cevap Yaz
Sessiz Çığlık
Benim babam, senin babanı dövemezdi belki,
Ama,
Annemi zaman zaman döverdi...
Çünkü annem,
Benim annem,
Babamınsa eşiydi!
Çünkü annem,
Yuvasının kanatları tâ kökünden koparılmış,
Dişi kuşuydu.
Benim annem,
Bir kez çıktıktan sonra,
Baba ocağının kapısı,
Sonsuza dek üzerine kapanan,
Bir daha da kolay açılamayan,
Kadınlardandı...
Belki de bu yüzdendir,
Kavga etmeyi bilmeyişim.
Ve yine bu yüzdendir,
On iki yaşımda,
Babam, bir soğuk mart gününde,
Annemin hıçkırıkları arasında,
Öldüğünde,
Sevinmekle ağlamak arasında kalıp,
Yine de ağlamayı seçişim...
İsmail Güçtaş
Hüzün vardı dizelerde severek okudum
Usta kalemi engin yüreği selamlıyorum kalemin susmasın üstad
_____________________Saygılar
Benim babam, senin babanı dövemezdi belki,
Ama,
Annemi zaman zaman döverdi...
Çünkü annem,
Benim annem,
Babamınsa eşiydi!
Çünkü annem,
Yuvasının kanatları tâ kökünden koparılmış,
Dişi kuşuydu.
Benim annem,
Bir kez çıktıktan sonra,
Baba ocağının kapısı,
Sonsuza dek üzerine kapanan,
Bir daha da kolay açılamayan,
Kadınlardandı...
Belki de bu yüzdendir,
Kavga etmeyi bilmeyişim.
Ve yine bu yüzdendir,
On iki yaşımda,
Babam, bir soğuk mart gününde,
Annemin hıçkırıkları arasında,
Öldüğünde,
Sevinmekle ağlamak arasında kalıp,
Yine de ağlamayı seçişim...
İsmail Güçtaş
Hüzün vardı dizelerde severek okudum
Usta kalemi engin yüreği selamlıyorum kalemin susmasın üstad
_____________________Saygılar
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 1.6.2014 00:13:12
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 892
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
İsmail Güçtaş tarafından 6/14/2014 12:20:01 AM zamanında düzenlenmiştir.