Bülüçmiyarı
Dayının davarı kalmadı
Hasta memet çobancılığı bırakdı Akağa’da mı uğramadı Neden dertlisin,bülünç miyarı Ağlattın mı,mevlütün amcamın kızını Kırdılarmı söyle bahcendeki zeytin dalını Kimse bilmez gurbette olanın halını Hasreti,özlemi bilirmisin bülüç miyarı Göçtü gitti,gönnetin efendi,efesi Durur mu amcamın fişekliği çiftesi Mahcubun taşın dan gelir di keklik sesi Keklikler başına kondumu bülüç miyarı Kızlar sularından içtimi:? Gelinler önünden geçip göçtümü Ayyaşlar rakıyı açtı,mangalı yaktımı Söylesene bülüç miyarı,eskilerden kimse kaldımı. Hanayın yıkılmış,oluğun tek akar Suyundan abdest alanın yüreği nur kokar Hakkı özlyenin yüreğinden aşk akar Hak aşıklarına ak bülüç miyarı Gurbet biter dönersem köye Bir oba kurarsam gekgereye Yine su ver önümdeki sürüye Allah’a amanet ol bülüç miyarı. Hasan Güzel (Dayıoğlu) |