ULAN SENİN YÜZÜNDEN
Sevda kutsal duygudur, yâr olamaz her seven
Ulan senin yüzünden, gülden nefret ettim ben Bayrağımın rengidir, asil renktir kızıl gül Ulan senin yüzünden, âl’dan nefret ettim ben Altı ayda yeni bir, sevgili buluyorsun Bazısı sert çıkınca, burnundan soluyorsun Böyle geçerken zaman, çok âh da alıyorsun Ulan senin yüzünden, el’den nefret ettim ben Görünüşün muntazam, şeytanmışsın özünde Riya ve yalan dolu, eda ile nazında Düşüncen ve amacın, görünmüyor pozunda Ulan senin yüzünden, yelden nefret ettim ben “Söz”de ustalığın var, methiyede yazarsın Kendine bağlıycaksan, iyi de söz dizersin Şunu bil benim için, sen soğuk bir mezarsın Ulan senin yüzünden, dilden nefret ettim ben Gizlenip saklandığın, perde inmeli perde O gerçek kimliğini, söyleyecek dost nerde Ne diyor bak bu adam, bir kere düşün durda Sana merhaba diyen, kuldan nefret ettim ben Merhem olamaz gayrı, ne bir Tuna, ne hazar Sevgiler yüreğimde, bitiyor azar azar Sakın sevme sen beni, sevsen bile ne yazar Hani o çok sevdiğim, Nil’den nefret ettim ben Mızrap tele vurunca, yüreğimi deliyor Kahkahalar atsam da, hüzün beni buluyor Kırık hava çalsam da, sanki gazel geliyor Kırdığım şu sazımda, telden nefret ettim ben Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Kahkahalar atsam da, hüzün beni buluyor
Kırık hava çalsam da, sanki gazel geliyor
Kırdığım şu sazımda, telden nefret ettim ben
Sitem dolu dizelerdi...akıcı ve düşündüren bir eser...kutlarım saygılar...