1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1309
Okunma
Ket vurduğum tüm kırıntılarımı azad ediyorum,
Gömme sevdaların kapısını aralıyorum
Çıkmak isterlerse diye,
Çocukluğum, gençliğim aşklarım
Ve kabuklu yaralarım..
İçime sesleniyorum bir sandalye tepesinden,
Bir hükümdar edasıyla...
’Özgürsün artık...
Özgürsünüz...’
Sizi görmek istemiyorum...
Ve ben gidiyorum...
5.0
100% (2)