Yazmak Yetmiyor Artık Seni
Yazmak yetmiyor artık seni
kalbimi girip o kaosu görmen gerekli bende olan her bölgem sana gitmeye meyili senin yolların yine dikenli yine zehirli ölmeyi göze aldımda sensiz yaşamak yok umrumda Yazmak yetmiyor artık seni türkü olup okumalıyım içimdeki sevgini unutmanın adını asla yazıp defettim sensizliğin çaresini yine sen ilan ettim İçim senden ibaret başkalarını aşka idam ettim bugüne belki yalnızlıkla geldim ama senle aşkı keşfettim senin aşkını sen yokken bile meşk ettim kuruyan ağaçlar gibiydim her den kururdum senle baharı bildim yeşerdim İçimdeki boş manzara şimdi senin için gül bahçesi oldu sen gelmeden sanma ki bende bir kaç gül soldu verimsiz bir bağ idim bakanım yoktu dağ oldu Seninle çeyrek asırlık bir bağ yeniden can buldu Sen geldin düşman sandığım gecelerime son veren güneş dostum oldu Sen geldin baharla aram bozuktu bana uğramıyor diye bu sefer ilk bana vurdu sen geldin yalnızlık kaderim artık derken yeni bir kader baştan aşktan bir hayat kuruldu sen geldin hiçbir güle konamaz dediğim bülbülüm ömrüme senle güldü ötmeyen bülbül öttüde öttü. |