Unutmalısın gönlüm unutmalısın onu...
Kim derdi ki adını duvara yazacaklar
Kim derdi ki ölmeden mezara koyacaklar. Gönül verip de sevdin o yalan bakışlıyı Yüreğim kan ağlıyor sol yanımda bıçaklar. Çok mu aradın gönlüm sen böyle bir gamsızı Nasıl gidip de buldun vicdansız vefasızı Bir gün gülmedi yüzün gözyaşın acı sızı Bekliyorken ümitle sana dair kucaklar. Ağlamak çare değil gözünü açta uyan Kalmadı iniltini feryadını duymayan Önünde koca bir yol bir ömür var uzayan Kurulmuşken semaya mihraba salıncaklar. Mecnun olup da sevme böyle bir karakteri Son ver bu hikayeye kapat gitsin defteri Bundan daha kötüsü yoktur daha beteri Belayı sardın başa oldu ya olacaklar. Kendini paraladın hasretim diye diye Layık değil hayırsız böylesi bir sevgiye Umutlar hayâl oldu ne kaldı ki geriye Dertler pusuya yatmış canını alacaklar. Unutmalısın gönlüm unutmalısın onu Silmelisin rehberden adını telefonu Bekleme hiç boşuna bu aşkın kahır sonu Bak kayıp ümitlerin yeniden doğacaklar Şair:İsmail Kurt 16.05.2014 Bir lokma ekmek için yer altında ter döken kazancını son kuruşuna kadar hak eden taştan emek üreten Soma’da hayatını kaybeden değerli madenci kardeşlerimize Allah rahmet eylesin.Geride kalan ailelerine sabır ve ihsan dileğiyle saygılar sunuyorum... |
Tebrik ederim İsmail Hocam..
Saygıyla...