BİR LOKMA EKMEK BİR ÖMÜR KADAR PAHALIMaden işçileri cesur insanlar, Yavrularına yuvalarına Bir lokma ekmek götürmek için Daha attıkların ilk adımlarında O gün içindeki geceye, Diri diri mezarda kalmayı bu sonu göze alanlar.. Yüzlerin kömür karası, alınlarındaki ay ışıltısı, Herkesin göze alamayacağı ekmek kavgasında , Taştan ekmeğini çıkarmaktır çabası. Umutlarının yolu gitsede ölüme , Vicdanlarının her zaman rahatlığı saklı. Sıralanmış önlerine duyulmuyor haykırışları, Duyulsada yetmiyor çare ölüm takmış kancayı. Susturuyor dillerini yavaş, yavaş , bu elmasın kırıkları Kesiyor canlarını, Alınları kara değil ! Bu kara ,yüreklerinin nuru . Zaten hayatta önemli olanda, Alınlarda yıkandıkça akan bu emek karasının altında , Terlerin billur damlasının olması ... Ucuz değil yaşamak, Ekmek kavgasında yol pek engebeli . Çünkü bilinmeli , Bir lokma ekmek işte, bir ömür kadar pahalı.. Bu koca yürekler başka ocakları ısıtmak uğruna, Söndürürerek geçtiler kendi ocaklarını .. Nuran KARACA 10:06 14.05.2014 |