DURUYOR Usta
Gönlümde ki çiçeğin solgun yaprağı
Devamlı yere bakıp duruyor usta Yüksekten seyrederken soğuk toprağı Bir ümit ışık yakıp duruyor usta Gecenin siyahında toprak kararır Düşme korkusu başlar yaprak sararır Gök yüzünün mehtabı hafif morarır Tabiat kanca takıp duruyor usta Direniyor elbette isyan etmeden Umutlar tükensede vade yetmeden Düşüremez hiç kimse ömür bitmeden Biraz canını sıkıp duruyor usta Sabahı bekler gönlü güzel yüzleri Görüp morel bulacak bakan gözleri Dostlarından bir iki şifa sözleri Duyunca kalbe akıp duruyor usta Dünya vefasız ama aşk gibi şirin Can sağ olsun olmasın bir karış yerin Ölümde hayat fakat uykusu derin Gizlice girip çıkıp duruyor usta Selami Tıraşlar 13.05.2014 |
tanrıdan rahmet ailelere baş saglıdı dilerim
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik