AĞLIYORDU…Mersin’de Bir kır kahvesinde Ağlıyordu, Ayağı kırık iskemle. İçerken gözyaşlarını Serçeler, Altı delik pabucu geldi aklına. Üşüyordu, Islaktı ayakları. Kalbi buruktu Ayrıldığı için yazdan Vardı biraz belki tasası Dağılacaktı kederi birazdan Çünkü; Yanı başındaydı Kadim dostu,sırdaşı Mavi muşambalı kahve masası. Çiseleyen yağmura karıştı Hıçkırıkları. Mersin’de Bir kır kahvesinde Burnunu çekti Ayağı kırık İskemle. H.Cemil ŞENSEVER 24/01/2008 Mersin. Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir. |
Diğer şiirlerinizde olduğu gibi bu da çok güzel bir şiir.
Kutlarım...
Saygılar...