Anne...!
Anne.!
Cennet cemalin aksetsin gözlerime, Mübarek varlığın işlesin yüreğime, Önce dudaklarım değsin hürmet ile ellerine, Sonra mübarek ellerin değsin ser’ime, Söylenecek en güzel en süslü kelime, Dökülsün yüreğimden dilime, dilimden kalemime, Önce dudaklarım değsin hürmet ile ellerine, Sonra mübarek ellerin değsin ser’ime, Anlatamaz hiç bir söz hiç bir kelime hiç bir cümle, Meth edilmişsin sen ki, ilahi kelam ile, Yaratılan her şey, yaratılmış senin şerefine, Önce dudaklarım değsin hürmet ile ellerine, Sonra mübarek ellerin değsin ser’ime, Dedi.; Nebi’yi Muhammed, sabit hadis ile, Cennetler dahi serildi ayaklarının dibine, Can’ın ile can eyledin bu fani aleme, Sana rütbeyi yaradan verdi, "Anne". Önce dudaklarım değsin hürmet ile ellerine, Sonra mübarek ellerin değsin ser’ime, Özledim seni özledim "Anne"...! Kenan SAYIN. Cennet bakışlı "Anne’me"...! |