tüm ışıkları söndürdüm bu gece hayat hikayemin son satırındayım bekliyorum ne beklediğimi bilmeden ne gelecek neler yaşayacağım tahmin etmeden bu gece hayat sahnesinin tüm ışıklarını söndürdüm ağlıyorum sessizce neye ağladığımı bilmeden biri var biliyorum sıcak bakışlı dokunuşunda hayat veren ama o gelecek mi bilmiyorum son anını yasıyor umutlarım ve son perdesi bu hayatımın gelenler gelir gelmeyene sözümüz olmaz bu hayat yolunu yalnızda bitire bilirim ......... tüm ışıklarını söndürdüm diyorum neden inanmıyor azrail uğramıyor ruhumun semtine sormuyor yoruldun diye tüm ışıklarını söndürdüm hayatımın son perdesini indirmeye hazırlanıyorum şimdi sevinçlerim merak içinde yarında devamı gelir mi diye ama kimse bilmiyor perdenin neden indiğini kimlerin indirdiğini ışıklarını bir bir söndürdüm şimdi seyircim sessiz sedasız merak için tüm ışıklar neden söndü diye ben bile bilmiyorum neden söndüğünü yorgunum ama nedensiz olsa gerek dargınım kendime ruhum argın yorgun bitkinim tüm ışıklarını söndürüyorum ruhumun bu son perdesi sessiz bir uğultu var beynim allak bullak işte gidiyorum son perdesi bu hayat hikayemin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Son Perde şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Son Perde şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.