Er ya da geç buluşacağız yine bir gün.
Yine zamanı olmayan bir günün hayaliyle sürdürüyorum günlerimi.
Sisli odamın penceresinden dalıyor gözlerim ufuklara.
Öyle sıradan geçmiyor geceler benim şehrimde..
Kocaman bir dünyada tek başıma bir şehirim ben.
Her şey olabildiğine inanılmaz,
Her şey olabildiğine imkansız bu şehirde..
Tek mümkün olan şey, Aşk bu şehirde..


Eskişehir sokaklarında geziyor kalemim, cadde cadde.
Bu şehrin sokaklarında seviyor kalbim, kelime kelime.

Sessiz bir haykırışlar bağırıyorum şehrin ücra köşelerinde, adını..
Sesimi duyarsın diye, bekliyorum saatlerce.
Sonra..
Sonra ufak adımlarla gidiyorum kendi şehrime..
Sadece senin ve benim olduğum o şehre.

Orası dünyada kimsenin benden izinsiz yaşayamayacağı bir şehir.
Orası senin ve benim şehrim..

Her şey sana dair işliyor..
Sen yağmur iste, dökülsün gökyüzü avuçlarımıza.
Sen güneş iste, doğsun tepeden gözümüzü alırcasına.
Gökkuşağı köprü olsun yolumuza.
Gökyüzü imrensin aşkımıza..



Hayat tesadüf müdür tamamen ?
Yani sen..
Yani karşıma çıkman tesadüf müydü acaba ?
Hani, denizlerin dalgasına savrulmak gibi bir şey mi acaba seni sevmek ?
Yoksa ölümden sonraki hayat kadar gerçek misin sahiden ?
Hangi rüzgar savurdu beni sana ?
Bir fırtına kopardı beni benden, getirdi sana..

Aşk ateşten gömlek gibi bir şey mi yoksa ?
Tam ortasındayım bu seçimin.
Sana atsam bir adım seni yakarım,
Dönsem geriye gitsem kendim yanarım..
Çok zor bir seçim seni seçmek bu durumda..
Ama gidemiyorum da geriye..
Benimle birlikte içimdeki sen de yanar diye..

Sen olsan ne yapardın ?
Aşkı mı yakardın yoksa kendin mi yanardın ?

Öylece kalakaldım bu boşlukta.
Ne seçebiliyorum seni ne de vazgeçebiliyorum..

Ama en kötü günüm bugünse bugün de sen diyorum.
En kötü gün bugünse bugün de aşkı seçiyorum..

HER GÜN AŞK OLSUN SANA..
HER GÜN AŞK OLSUN..


İlker Çekin