OLMUYOR
OLMUYOR
Olmuyor, hayat bulmuyor umudum. İnsan, zaman, mekân yanlışmış sorgum Gidiyorum, yanımda emeklerim, ufkum Parçalanmış toprağım, yüreğim, gidiyorum… Kardeş katli kadar eski acılarım, düşmanlarım Ne öfke, ne intikam geçici, ne de gözyaşım Gönlümün derdi evlatlarım, sevgilim Gidiyorum, elimde yeni başlangıcım. Evlatlarım, kınalı kuzularım, küçük dağlarım, Yedi düvele, bana bile korku salanlarım, Kimi kendi, kimi el işinde ufalanan ellerim Toprakla beraber sevgisiz parçalanan yüreklerim Gidiyorum sinemde tutkulu sevgilim Yalnızlıktan, karanlıktan bu hicretim Olmuyor, hayat isteğimi sunmuyor, sunsa da uymuyor. Yeni başlangıçlar tohumlar uygun toprak istiyor. Abdullah Bedeloğlu |