1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1295
Okunma
Dün, bugün, yarın ve bütün zaman
Gönül bir Leyla’nın hayaliyle şakır
Cehennem azabı şu yalnızlığın
Kalemini ellerinle gel sen kır
Korkma hiç sevgiden, sev, sevginle sev
Hem de gönülden yüreğinle sev
Coşkun arzu ile isteğinle sev
Mahkemeyi Kübra’ya bırakma aşkı!
Gel, yalnızlığın ey panzehiri!
Gel, hiç düşünme sakın tehiri
Bu birliğin ömür olsun mehiri
Gel, gel, hangi vakit dersen öyle gel!
Ve bir gece yarısı tam sıfır ikide
Gel, yalnızlığımın ipini sen çek
İnfazın yapıldığı o anda bil ki,
Ayaklarım tamamen yerden kesilecek…
31.3.1993
Kenan Şahbaz
Şiirin sahibi
Cevap Yaz