NEDAMET
Bir hazan meltemi salınır arasında kaküllerimin
Kavruldum dört mevsim.. şimdi külleri savrulur küllerimin. Geçit vermez dağlar misali hasretim Bana yabancı olmasından korkarım illerimin. Ayrılık uzadı, kem söz söyledimse sana Lâl olmasından korkarım dillerimin. Sen ve ben..niye hicranlı resimdir bu Bakarken, titredi sandım vicdan tellerimin. Vedâ ânı nasıl hareketsiz kalmış diye Ufuklara uzanışına şaşarım ellerimin. Bir nedâmet ki, hasret sıkıntılarımdan Yol verir şimdi gözüm, gelişine sellerimin. |