GÖNÜL KAPIMI KAPATTIM SENİNLE AŞKASevgiye hasret solan bir gül gibi Yaşıyorken bu hayatta Bir yaprak gibi rüzgarın kollarında Savruluyorken ordan oraya Bir düş kalmıştı koynumda Özlem ve sevgiye dair Açılmıştı işte o an yürek kapım Yaşanmış bir geçmişin izleri Dururken odalarında O an sen çıktın karşıma İmkansızlıklar olsada arada Kapılmıştık seninle bu tatlı rüzgara Bırakmıştık kendimizi aşkın hülyasına Yaşadıklarımız film gibi olsa da Sonu seni korkutsa da Yarım bırakıp kaçsan da Göremeyeceksin o filmi bir daha... Hayatım dediğin hayatı yaşadığında Sende geleceksin kendi filminin sonuna Arkana bakma sakın...sakın o an da Çünkü ben olmayacağım yanında Sen mutlu olmaya çalış Yanındaki sahte kollarda İstesen de olamayacaksın Senin için ölen bu kollarda Gönül kapımı kapattım seninle aşka Kilit vurdum yüreğimin kapılarına İstesemde açılmaz bir daha Bırak...bırak git şimdi Dönme sakın bir daha geri... Hülya Akyıldız |
Güzel bir anlatım.
Detaylar iyi vurgulanmış.
Büyük lokma yemeli, büyük konuşmamalı.
Hayat bir derya, yüzmesini tecrübe ile öğreniyor insan.
Vakit saat gelene kadar da öğrenmeye devam ile memur her kişi.
Şaire de bir gün gelecek unutmasını ve yeni sulara yelken açmasını öğrenecek.
Şiir harika idi.
Bu güzel yüreği kutluyor, nice şiirlere diyorum.