Şairler ölür şiirler kaimi
Şiirlerle sürer şairler daimi
Yaşamdır şiirlerle berceste
Şiirler ölür, söylemezi olursa
Bayram da olsa şiirle, her deste

Günlere zehrini kusarla
Agızlar yanıyordu
Leyla denirken şaşıpta leyl
Sukutlar, karından konuşsa da zeyl
Destan destan, mısra mısra
Uyak uyak, kulak verilmez ki duyak
Güzellikleri ne ki
Şiirler ölüyordu
Günün solukluğunda
Çiçeğin boyun büküklüğünde
O an duyguların dahi bittiği yerde

Yaşama umuduna, yaşamı olmazsa; perdahla
Şiirler ölür söylenişi mısra olur haykırışlarda
Şairleri ölür kin nefretli fay kırışlarda

Günler, çiçek açmaz
Çiçeklerde yarına gebe değildir
Özdeki, özlerdeki devinim
Biz görürüz şiirle yıkım ya da sevinim
Süreci karanlığa böldürmek
Bir şairin öldüğü yerde
Zaman
Çiçeğe ve güne
Her zaman

22.04.2014