Şeyd ( M)a BülbülüGeldi ansızın bir gece vakti kondu omzuma bir şeyda kuşu öksüz kalmış yetim çığlıklarından kelebek kıcırtısı sesi kanatlarında umman yolculuğu gibi bir şeyma bülbülü sanki bindörtyüz öncesinden kalma ağlayan bir bebek sesi kulağımda göz pınarı çıplak rüzğar uyutur çöl sarısı gizillerini oysa hasretin paslı zincirleri kırılıyor gecenin ay tutulması özgürlüğüne parlaklığı baş döndürüyor salınıyor sallanıyor sallıyor var gücüyle yıldızlar eteğinden ayaklarına dökülüyor *** ah ki şeyda gülüm ! gün biterken gülüşüne ay ışığı gülümsüyor bakışlarına elifin vav hali ile sol yanımda izlemek isterdim seher vakti goncanın açılışını bekleyen bülbül gibi ah ki şeyma gülüm ! bahçendeki her çiçek gibi sen bir umudun ismi kaderden ötesi olmayan taze güllerin açtığı beldeye bir yolculuk efsanesi değişme sen hiç böyle kal bir hiç kendin için yap yap ki üzülmeyesin hiç gecesinden parlayan ay ile umuda uyandıran güneş ile dermanıma duhan ile asra yenik yemin ile kendisi ta kendisi yakamaz ateş bile bozulmamış kalbi saflığın kanından kırmızılanmış ziynetinden süslü aşkın değişmeyen ince fikri adı üstünde işte ! allı ballı gonca güllerim şeyda bülbülü şeyma güllerim . .... prenseslerime ithafen Gülay GÖKTÜRK |
kanından kırmızılanmış
ziynetinden süslü aşkın
değişmeyen ince fikri
adı üstünde işte !
allı ballı gonca güllerim
şeyda bülbülü şeyma güllerim .
.... prenseslerime ithafen
Gülay GÖKTÜRK
Okunası şiirdi severek okudum
Yüreğine kalemine sağlık üstad haz aldım okurken
________________________________Saygılar