toprağın suya hasreti gibi bin umutla bekledim yollarını konmadı dallarıma bir ardıç kuşu dönmedi yuvasına bu yıl kırlangıç ne kardelen uzattı boynunu kardan ne de çiğdem yardı toprağı beklerken seni geceler boyu yollarda sis yürekte hüzün vardı.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BEKLENTİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BEKLENTİ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sevgili Ziya kardeşim.Bu acı olayı neden anlattın?Buna benzer bir olay bende yaşadım. Boxer cinsi bir köpek sahipsiz bbırakılmış aldım işyerime götürdüm.Orada bakıyordum.Birgün beni çok sevdiğinden peşime takıldı eve geldi.Evdekiler ve ben onunla ilgilenemedik yeteri kadar.O evi istiyordu işyerini değil.Bir sabah komşu evin balkonuna boylu boyunca uzanmış benim sesimi duyunca acı bir çığlıkla bana son kez seslendi.Koştum"oğlum *oksör ne oldu sana böyle dedim"Cevap verdi son kez ve öldü."Oğlum beni affet baban sana bakamadı"derken komşum benim ne kadar acılar içersinde kıvrandığımı anlıyordu. Akşamı kıpır kıpır olan bu hayvana ne oldu halen anlamış değilim.Kimisi zehirledi dedi.Kimisi soğuktan.Ama benim ve kızımın hıçkırıkları dinmedi satlerce.Alıp ertesi günü ormanlığa gömdüm cesedini.Hayat keşkelerle olmasa hep.Sevdiklerimizin kıymetini yaşarken bilsek ne mutlu.Acını anlıyorum Ziya kardeş.İnsan,hayvan hiç farketmiyor.
Saygıdeğer arkadaşlarım, Bu şiir bir kadına değil, çok sevdiğim köpeğime yazıldı. 8 yaşını doldurduğunda yaşı sebebiyle ölümü bekleniyordu. Bir gün kayboldu. Nereye gittiğini biliyordum. Aileme hiç söz etmedim. Üç gün sonra geldi. Dört gün daha bizimle kaldı ve o dört günün her birini bir aile ferdine ayırmıştı. Son günü benim için ayırmış olmalı, bütün gün yanımdan ayrılmadı. Ellerimi yüzümü yaladı. Vedalaşma tamamdı. Sabah kalktığımızda yatağı boştu. Bulamadık ölüsünü. Her sadık köpek gibi ölüsünü sevdiklerinden saklamıştı. Hatırladıkça şimdi olduğu gibi göz yaşlarımı tutamıyorum. Saygılarımla.
Üstadım,yollara sisleri,yüreğe de hüznü, finalde öyle bir örtüştürmüşsünüz ki...Sisler ve hüzün..Ayrılmaz ikili...Sisler varsa yarin geleceği yollarda,hüzün de, çöker de çöker yüreğe, karabasanlar misali...İmgelerinizle ördüğünüz aşığın ruh halini başarılı buldum..Tebriklerim,bize beklentilerimizi yad ettirip,savurmalarınız içindir...Selam ve sevgilerimle...
Boxer cinsi bir köpek sahipsiz bbırakılmış aldım işyerime götürdüm.Orada bakıyordum.Birgün beni çok sevdiğinden peşime takıldı eve geldi.Evdekiler ve ben onunla ilgilenemedik yeteri kadar.O evi istiyordu işyerini değil.Bir sabah komşu evin balkonuna boylu boyunca uzanmış benim sesimi duyunca acı bir çığlıkla bana son kez seslendi.Koştum"oğlum *oksör ne oldu sana böyle dedim"Cevap verdi son kez ve öldü."Oğlum beni affet baban sana bakamadı"derken komşum benim ne kadar acılar içersinde kıvrandığımı anlıyordu.
Akşamı kıpır kıpır olan bu hayvana ne oldu halen anlamış değilim.Kimisi zehirledi dedi.Kimisi soğuktan.Ama benim ve kızımın hıçkırıkları dinmedi satlerce.Alıp ertesi günü ormanlığa gömdüm cesedini.Hayat keşkelerle olmasa hep.Sevdiklerimizin kıymetini yaşarken bilsek ne mutlu.Acını anlıyorum Ziya kardeş.İnsan,hayvan hiç farketmiyor.