İşitme engelliler kursunda yaşadıklarım ile sokakta karşılaştığımız işitme engellilerden etkilendiğim bir atmosferde yazdım.

SESSİZ ÇIĞLIĞIN SESİ OLMAK İSTER MİSİNİZ ?

Kalabalık şehirlerin arka sokaklarında,
Yüreğinizin sessiz çığlıklarında.
İçinizde biriyim, içinizden biriyim.
Duymuyor musun ?
Bak hemen arkandayım. Diyorum ki;
Sessiz Çığlıkların Sesi Olmak İster misiniz ?

İnsan seli sokaklarda sessiz sedasız yaşamak,
Yalnız, yapayalnız.
Evet zekatınız bile değiliz ?
Farkında bile değilsiniz ama ben burdayım?
Hadi öyle bir çığlık atın ki,
Kulaklarımız çınlasın.
Ama sadece bizim için
Sessiz Çığlıkların Sesi Olmak İster misiniz ?

Kapatın gözlerinizi empati kuralım hep birlikte,
Kelepçekler vurun kollarınıza,
Prangalar takın ayaklarınıza,
Ne dersiniz körebe oynayalım mı ?
Çok zorsa eğer,
Sessiz Çığlıkların Sesi Olmak İster misiniz ?

Sakın yanlış anlamasın kusursuz insanlar.
Aç değiliz, açık değiliz, dilenmiyoruz.
Birlikte gülebiliriz, birlikte matem tutabiliriz.
Aynı safta namaz kılıp, aynı hedeflere koşabiliriz.
Sadece ilgi, birazcık, küçücük ve masumca…
Sessiz Çığlıkların Sesi Olmak İster misiniz ?

Sakın kem söylemeyin duyar Semi olan
Nolur itmeyin, itelemeyin alın yanınıza bizi
Bir an aklı selim olup
Sessiz Çığlıkların Sesi Olmak İster misiniz ?
Hilmi KISA