EYVALLAH
Son nefes ise beklemem gereken an seve seve dedim,
Omuzlarımda ki yükü ağırlaştırırcasına.. Sonu görünmeyen caddelere bakakaldım küçük penceremden, Zalim demeye dilim varmayan ’SEN’ hala yoktun.. Birikmiş efkarım ’ah’lar çekerken, Söz vermişti’gelecekti’diye mırıldanıyorum.. İnancım sevgimi bile aşmışken, Kaç sene olacağını bilmeden ’TAMAM’ dediğim güne lanet okuyorum.. Yemeden,içmeden kesilircesine Beklemek, Avuntularla geçirilen saniyelerce Yalnızlık.. Öyle büyümüş ki içimde ki yalnızlık, Sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişim.. Seni beklemenin dozu kaçınca da, Reva gördüğün her şeye eyvallah der oldum.. Yalnızlığa Eyvallah, Beklemeye Eyvallah, Son eyvallahım da şarkılarla.. ’’Gerçekten inanıp sevseydin beni Böyle sabahları bekler miydim hiç Çoktan yanımda olurdun çoktan Gece üç beş nöbetlerine dikmezdin beni Sensiz kaldığım ilk günden beri İçimde bir umut vuslata dair Akşamları imzaladım gözyaşlarımla Seni aramıyor seni sormuyorsam Bu senden vazgeçtim demek değildir Bir daha böyle sevecek olsam bir kalemde silerdim seni’’ _KaYaHaN_ S.K. NiLaS 20 NİSAN 2014 |