Son Ver
Büyüyor yüreğimde
Gün be gün Yokluğunun acısı, Ne kadar zormuş tanrım Bilinmezlik sancısı. Kâh Rüzgar olur Ilgıt, ılgıt esersin Bazen yağmur olur Damla, damla düşersin Yürekteki yangına. Sonra, Karışırsın aniden yoklara Yoruldum artık İnan, Çaresizce bakmaya, Seni görebilmek için Karanlık ufuklara. Mahkum oldum Güneşin doğmadığı Karanlıklara. Ya, güneşim ol doğ, Kahredici karanlığıma Ya da Al götür beni Bilinmezliklerle dolu Dünya’na. Ya cehennemim ol Ya cennetim, Hiç farketmez Inan, Yeterki son ver Bu dayanılmaz ayrılığın acısına Güler elmalı |