SIK SIKABİLDİĞİNCE !
Mutsuzlukla beslenen yalnızlığa buyur demek durumundayım,
Kötülüklerin kıskacına bir bel boşluğumu esirgemekmi zor sanki, Sık sıkabildiğince iyice çıksın iyilikler bedenimden kalmasın zerresi, Kibir kalsın,biraz hırs, birazda acımasızlık ekleyelim bünyem almasada. Bir tutam karanlık,cam şişe içine gizlenmiş derecesi yüksek alkol, Düşünmemem gereken zamanlardaki arkadaşım olsun. Birde hayata geçmemiş platonik sevdalarımla hesaplaşsam diyorum, Cesaretmi lazım yoksa pervasızlıkmı birazda ondan ekle, Bittiyse koy tekmeyi gerime; Vur sıkıca vur ki gidişim olsun,dönüşüm olmasın. Mustafa Kemal KANTAROĞLU |