Derinden ağladım.
Hasrettim, ama neye hasret kaldığımı,
Sordum kendi kendime, sevgiye mi? Konuşacak bir dostun, yokluğuna mı? Yaşadığım yüzlerce sıkıntılara mı? Geçmişte çektiklerime mi? Hep sorup durdum, kendi kendime Sordukça da, ağladım bugün Kendimi ilk defa çaresiz, Dertlerine çare bulamayan, Eli kolu bağlı olarak gördüm Bir çare olduğumu anladım bugün. İçinden çıkamadım Derman bulamadım, çaresizce çırpınışıma İlk defa, doyasıya ağladım bugün İlk defa, usulca ağladım bugün Bir sıcak ses aradım, etrafımda Bana seslenecek, kadife bir ses ama yoktu. Dört duvardan başka Hiç kimse yoktu yanımda Ben ilk defa, derinden ağladım bugün Yetim, yaralı yüreğim, Çaresizce ağladı bugün. Sami Arlan.. |